«Αναγκαία η χάραξη μίας συνεκτικής πολιτικής με στόχο την ποιοτική βελτίωση της ζωής των κατοίκων των ορεινών περιοχών»

Για τα «ιδιαίτερα και πολυεπίπεδα προβλήματα» των κατοίκων των ορεινών περιοχών τοποθετήθηκε, ως κύριος Ομιλητής, στην πρώτη συνεδρίαση της αρμόδιας Υποεπιτροπής Ορεινών Περιοχών της Βουλής των Ελλήνων, ο Βουλευτής Ρεθύμνης και υπεύθυνος ΚΤΕ Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Μανόλης Χνάρης.

Ξεκινώντας την ομιλία του, αφού επισήμανε ότι «…η Ελλάδα είναι μια χώρα με μεγάλο αριθμό ορεινών εκτάσεων σε σχέση με το μέσο όρο των υπολοίπων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης» τόνισε ότι οι περιοχές αυτές «…παρουσιάζουν πολλά προβλήματα σε πολλά επίπεδα σε σχέση με τον αστικό ιστό...με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα περιβάλλον με αντιξοότητες που δεν εξασφαλίζει την παραμονή των κατοίκων σε αυτές». 

Εν συνεχεία, ανέφερε ότι αν και γίνονται πολλές συζητήσεις «για την εφαρμογή πολιτικών  που θα επιλύσουν τα προβλήματα των περιοχών αυτών, ωστόσο, κάτι τέτοιο μέχρι και σήμερα δεν έχει πραγματοποιηθεί» γεγονός που οφείλεται στη λήψη αποσπασματικών μέτρων που δε λαμβάνουν υπόψη «τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής» με αποτέλεσμα οι νεότερες γενιές να φεύγουν προς τα αστικά κέντρα για ένα καλύτερο μέλλον. 

Στη συνέχεια ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής αναφέρθηκε και ανέλυσε, ενδεικτικά, τους τομείς στους οποίους οι κάτοικοι των ορεινών περιοχών αντιμετωπίζουν καθημερινά τις σοβαρότερες προκλήσεις και προβλήματα, οι οποίοι είναι: 

• Η υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση υγείας και παιδείας – κοινωνικό κράτος

• Η έλλειψη ή/και μη καταλληλότητα των υποδομών

• Η ανάγκη για ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα.

• Η στήριξη και ενίσχυση του τοπικού  τουριστικού προϊόντος.

• Η μη επαρκής ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας.

• Η ανάγκη για ψηφιακή αναβάθμιση των υπηρεσιών.

Ο Μ. Χνάρης, επικεντρώθηκε στις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ:

• Για την ισχυροποίηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με στελεχωμένα κέντρα υγείας και αγροτικά ιατρεία αναφέροντας ότι «δεν υπάρχει καμία ισχυρή δομή υγείας, ούτε αγροτικοί ιατροί με αποτέλεσμα πολλοί κάτοικοι να χρειάζεται να μεταβούν στα αστικά κέντρα για την εξυπηρέτηση τους». 

• Για την παιδεία υπογράμμισε την επιτακτική ανάγκη: «για χαρακτηρισμό όλων των σχολικών μονάδων των ορεινών περιοχών ως δυσπρόσιτων και μέσω της μεγαλύτερης μοριοδότησης των εκπαιδευτικών να καταστούν πιο ελκυστικά για αυτούς».

• Για την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα με «…σχεδίαση του παραγωγικού μοντέλου με σκοπό την ιδιαίτερη ανάδειξη της ορεινότητας του παραγόμενου προϊόντος» τονίζοντας ότι «ιδιαίτερα για τους νέους αγρότες, μόνιμους κάτοικους ορεινών περιοχών απαιτείται επιδότηση 100% των σχεδίων βελτίωσης για την ανάπτυξη του αγροδιατροφικού τομέα».

• Για την ενίσχυση του αγροτουρισμού με επιπλέον προγράμματα «για την ανάπτυξη μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, όπως είναι: τα καταλύματα, οι ταβέρνες και τα εμπορικά καταστήματα με τη δυνατότητα διασύνδεσης τους με την πρωτογενή παραγωγή». 

• Για την ανάπτυξη της απασχόλησης και της τοπικής οικονομίας με «…θέσπιση ειδικών φορολογικών κινήτρων για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, την καθιέρωση μειωμένου ΦΠΑ στις ορεινές δημοτικές ή τοπικές κοινότητες, την εφαρμογή προγραμμάτων ενίσχυσης της γυναικείας επιχειρηματικότητας». 

Επιπλέον, ο Μανόλης Χνάρης τόνισε ότι: «..η σπουδαιότητα των ορεινών περιοχών, έγκειται στο γεγονός, ότι μεγάλο μέρος των πολύτεκνων οικογενειών διαβιώνουν σε αυτές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Είναι ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο η Πολιτεία επιβάλλεται να ενισχύσει τις περιοχές αυτές, δίνοντας περισσότερα κίνητρα στις οικογένειες». 

Τέλος, κατέληξε ότι: «η αξία και χρησιμότητα της Υποεπιτροπής αυτής θα κριθεί εκ του αποτελέσματος», το οποίο δε θα πρέπει να αφορά «μόνο στην ανάδειξη των προτάσεων, αλλά πολύ περισσότερο τη θέσπιση και την εφαρμογή τους ως νόμων τους Κράτους, με στόχο την εξασφάλιση της παραμονής των κατοίκων και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους στις ορεινές περιοχές».